"not bother yourself" auf Polnisch — Englisch-Polnisch Wörterbuch | Werfen Sie einen Blick auf "not bother yourself" auf Englisch

not bother yourself

  1. nie przejmować się
Verb
  1. silić się, starać się (np. zrobić coś) [TRANSITIVE/INTRANSITIVE]
    Don't bother to be nice. (Nie sil się na bycie miłym.)
    He didn't even bother to open the door for me. (Nawet nie postarał się otworzyć dla mnie drzwi.)
    Don't even bother to pretend that you love me. (Nawet nie staraj się udawać, że mnie kochasz.)
  2. martwić się, przejmować się, kłopotać się [TRANSITIVE/INTRANSITIVE]
    You don't have to bother about me. I'm a big boy. (Nie musisz się o mnie martwić. Jestem dużym chłopcem.)
    I don't bother about the details because she'll send them to me. (Nie przejmuję się szczegółami, bo ona mi je prześle.)
    It bothered me that she didn't call me. (Martwiło mnie, że ona do mnie nie zadzwoniła.)
    link Synonym: worry
  3. dręczyć, przeszkadzać, zawracać głowę [TRANSITIVE/INTRANSITIVE]
    I told you already, stop bothering me! (Już ci powiedziałam, przestań mnie dręczyć!)
    Don't bother your sister, she's studying. (Nie przeszkadzaj swojej siostrze, uczy się.)
    My son was bothering me all morning, I'm so tired. (Mój syn dręczył mnie przez cały poranek, jestem taki zmęczony.)
    Don't bother him with that right now - he's busy. (Nie przeszkadzaj mu teraz tym - jest zajęty.)
    link Synonym: annoy
  4. powodować ból, wywoływać ból, dokuczać [TRANSITIVE]
    My head has been bothering me for an hour now. (Głowa dokucza mi już przez godzinę.)
    My knee bothers me. (Dokucza mi kolano.)
    My broken leg is bothering me. (Moja złamana noga mi dokucza.)
  5. martwić, niepokoić (kogoś) [TRANSITIVE]
    The tragic news bothered my family. (Tragiczne wieści zmartwiły moją rodzinę.)
    If he doesn't stop bothering me I'll call the police. (Jeśli on nie przestanie mnie niepokoić zadzwonię na policję.)
    Why does it bother you so much? (Czemu cię to tak niepokoi?)
    I told her what was bothering me, and she just smiled. (Powiedziałem jej, co mnie niepokoiło, a ona tylko się uśmiechnęła.)
Substantiv
  1. kłopot, zmartwienie (coś, co martwi)  BrE [UNCOUNTABLE]
    I had a bit of bother finding my house after the party. (Miałem trochę kłopotu, żeby znaleźć mój dom po imprezie.)
    Babysitting was no bother to me. (Opiekowanie się dziećmi nie było dla mnie żadnym zmartwieniem.)
    They checked in at the hotel without any bother. (Oni zameldowali się w hotelu bez żadnego kłopotu.)
    link Synonym: botheration
  2. udręka, kłopot (osoba, która przysparza zmartwień)  BrE [SINGULAR]
    My son is a bother to me. He doesn't want to study and has low grades. (Mój syn jest dla mnie kłopotem. On nie chce się uczyć i ma niskie oceny.)
    He's a huge bother to his parents. (On jest ogromnym kłopotem dla swoich rodziców.)
    All teachers think that she is a bother but I like her. (Wszyscy nauczyciele uważają ją za udrękę, ale ja ją lubię.)