zadzwonić [TRANSITIVE]

Verb

anbimmeln
- zadzwonić (do kogoś) informal [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
anklingeln
- zadzwonić (telefonicznie) informal [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
anläuten
- przedzwonić, zadzwonić (do kogoś) Switzerland [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]

dzwonić

Verb

anrufen **
- dzwonić, telefonować [TRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]
  Hat jemand angerufen? (Czy ktoś dzwonił?)
  
  Er rief ihn an. (On zadzwonił do niego.)
  
  Phrasal Verbs
klingeln *
Mein Hund bellt immer, wenn jemand an der Tür klingelt. (Mój pies zawsze szczeka, gdy ktoś dzwoni do drzwi.)
läuten *
- dzwonić (dzwonkiem) [INTRANSITIVE] [+HABEN]
schellen
- dzwonić, dźwięczeć [INTRANSITIVE] [+HABEN]
durchklingeln
- dzwonić, telefonować
bimmeln
- dyndać, dzwonić
klimpern
- pobrzękiwać, dzwonić [INTRANSITIVE]
rasseln
- dzwonić (np. budzik) [INTRANSITIVE] [+HABEN]
fernsprechen
- rozmawiać przez telefon, dzwonić old-fashioned [INTRANSITIVE] [+HABEN] [trennbares Verb]

Weitere Redewendungen — "zadzwonić"

Verb

Substantiv

andere